In de 14e eeuw stond op deze plaats een houten fort, dat rond 1363 in zo'n slechte staat verkeerde dat de toenmalige eigenaar van Poříčí een nieuw fort liet bouwen in Ledce en zo de achternaam Ledce kreeg. Op de plaats van de huidige binnenplaats was een askelder met een eigen ratejna, waar een appartement van de beheerder was, een keuken en een grote kamer voor de arbeiders die op de askelder werkten. Toen Poříčí in 1525 weer een zelfstandig landgoed werd, behoorde het toe aan Karlík de Jongere van Nežetice. Hij verbleef echter voornamelijk in Praag, waar hij het huis van zijn moeder erfde. Na zijn dood in 1542 werd Poříčí geërfd door zijn zus Eliška van Nežetice, wiens derde echtgenoot Jan Opita van Maličín was, de hoofdman van de koning. Dit is waarschijnlijk de reden waarom zij ook in Praag woonden. Zijn zoon Jan Opita van Maličín, die in 1549 werd geboren, liet een nieuwe vesting bouwen in Poříčí. Hij werd echter gedwongen om het landgoed Poříč te verkopen nadat hij schulden had gemaakt.
De vesting was de zetel van de autoriteiten van het dorp. Aan het begin van de 17e eeuw werd het bijgebouw omgebouwd tot taverne. Vanaf dat moment, tot 1810, verhuurde de kasteelheer de herberg waarbij de herbergier ook tol inde van de brug. Hij overhandigde een vooraf vastgesteld bedrag, de rest liet hij aan zichzelf over. Dit veroorzaakte grote belangstelling voor deze herberg, die “Na Mýtě” werd genoemd. De herberg behoorde later toe aan de familie Pank, die de ouders waren van de lerares van de kinderen, gravin Kounicová, een weldoenster van de schrijfster Božena Němcová. Zij leefde in 1856 in grote armoede en moest met haar kinderen naar Poříčí verhuizen. Eind juli van dat jaar zou ze echt verhuizen, maar op de 29e overleed Karel Havlíček Borovský en Němcová's man werd veroordeeld omdat hij de begrafenis had bijgewoond. Němcová bleef in die tijd bij hem in Praag en stuurde alleen haar kinderen voor acht weken naar Poříčí. Zelf kwam ze er nooit meer.
In 1894 werden de herberg en het erf gekocht door aartshertog Ferdinand d'Este, die het in 1904 ruilde met de Marks voor hun boerderij in Žabovřesky. Dit gebouw staat nu bekend als “Marko's Court” en maakt deel uit van de stallen.